Σωτηρία με τη βοήθεια ενός πολέμου!

Το ίδιο ισχύει και για το κύρος, ενδεχομένως και για την επιβίωση, της κυβέρνησης των Συντηρητικών στη Βρετανία» Ωστόσο, παρά τον υγιή αυτό κυνισμό στην αντιμετώπιση του όλου ζητήματος πριν από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων, αμέσως μόλις άρχισε η ανάπτυξη των στρατευμάτων επικράτησε στη Βρετανία αυτό που το προσχέδιο μιας απόφασης του Εργατικού Κόμματος περιέγραφε ως «σοβινιστική, μιλιταριστική νοοτροπία», η οποία παρουσίαζε τον πόλεμο στα νησιά Φόκλαντ ως την τελευταία ένδοξη σελίδα της παρηκμασμένης βρετανικής αυτοκρατορίας. Η Θάτσερ εκθείαζε το «πνεύμα των Φόκλαντ» που κυριαρχούσε στο έθνος, καθώς στην πράξη αυτό σήμαινε ότι σιγούσαν οι φωνές «Διώξτε τη σκύλα!» όσο σημείωναν ρεκόρ πωλήσεων τα μπλουζάκια που έγραφαν «Άντε Γαμήσου, Χούντα!». Ούτε το Λονδίνο ούτε το Μπουένος Άιρες κατέβαλαν κάποια σοβαρή προσπάθεια να αποφευχθεί η σύρραξη. Η Θάτσερ παραμέρισε τα Ηνωμένα Έθνη (όπως ακριβώς θα έκαναν ο Μπους και ο Μπλερ πριν από τον πόλεμο στο Ιράκ), αδιαφορώντας πλήρως για τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων ή την επιβολή κυρώσεων στην Αργεντινή. Μια ένδοξη νίκη ήταν η μοναδική έκβαση που ενδιέφερε και τα δυο μέρη.
Η Θάτσερ αγωνιζόταν για το πολιτικό της μέλλον, και πέτυχε το στόχο της με εντυπωσιακό τρόπο. Μετά τη νίκη στον πόλεμο των Φόκλαντ, στον οποίο σκοτώθηκαν 255 Βρετανοί στρατιώτες και 655 Αργεντινοί, η πρωθυπουργός εξυμνήθηκε ως πολεμική ηρωίδα και το προσωνύμιο της «Σιδηρά Κυρία» μετατράπηκε από προσβολή σε εγκώμιο. Η δημοτικότητα της στις δημοσκοπήσεις διπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου και από 25% στην έναρξη της σύρραξης έφτασε στο 59% στο τέλος της, ανοίγοντας της το δρόμο για την αποφασιστική νίκη που σημείωσε στις εκλογές του επόμενου έτους.
Η ανακατάληψη των Φόκλαντ από το βρετανικό στρατό έφερε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Εταιρεία», και, παρότι πρόκειται για ένα αλλόκοτο όνομα για μια πολεμική εκστρατεία, αποδείχτηκε προφητικό. Η Θάτσερ χρησιμοποίησε την τεράστια δημοτικότητα που απέκτησε χάρη στη νίκη για να πραγματοποιήσει την κορπορατική επανάσταση την οποία θεωρούσε ανέφικτη πριν από τον πόλεμο, όπως είχε γράψει στον Χάγεκ. Όταν το 1984 απήργησαν οι ανθρακωρύχοι, η Θάτσερ παρουσίασε την αντιπαράθεση ως μια συνέχεια του πολέμου με την Αργεντινή, απαιτώντας μια εξίσου βίαιη επίλυση. Είναι πλέον διάσημη η δήλωση της: «Έπρεπε να πολεμήσουμε τον εξωτερικό εχθρό στα Φόκλαντ και τώρα πρέπει να πολεμήσουμε τον εσωτερικό εχθρό, ο οποίος είναι ένας πολύ πιο δύσκολος αντίπαλος, αλλά εξίσου επικίνδυνος για την ελευθερία».

Σελίδες: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16