Σωτηρία με τη βοήθεια ενός πολέμου!

Ενώ στα μέσα ενημέρωσης κυριαρχούσαν οι ειδήσεις για τους αγιατολάχ και τους ομήρους στην πρεσβεία των ΗΠΑ, το οικονομικό πρόγραμμα που εφαρμοζόταν στο Ιράν είχε επίσης σημάνει το συναγερμό στην Ουάσινγκτον. Το ισλαμικό καθεστώς, που δεν είχε ακόμα μετατραπεί σε απολυταρχικό, εθνικοποίησε τον τραπεζικό τομέα και εγκαινίασε ένα πρόγραμμα αναδιανομής της γης. Επιπλέον, επέβαλε περιορισμούς στις εισαγωγές και στις εξαγωγές – μια πλήρης αναστροφή της πολιτικής ελευθέρου εμπορίου του σάχη. Πέντε μήνες αργότερα στη Νικαράγουα η υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ δικτατορία του Αναστάσιο Σομόσα Ντεβάιλε ανατράπηκε από μια λαϊκή εξέγερση που έφερε στην εξουσία τους αριστερούς Σαντινίστας. Και αυτοί, όπως οι Ιρανοί, επέβαλαν περιορισμούς στις εισαγωγές και εθνικοποίησαν τον τραπεζικό τομέα.
Οι προβλέψεις για την υλοποίηση του οράματος μιας παγκόσμιας αγοράς ήταν δυσοίωνες. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ο Φρίντμαν και οι οπαδοί του βρίσκονταν αντιμέτωποι με την προοπτική η επανάσταση τους, ηλικίας μικρότερης των δέκα ετών, να μην επιβιώσει του νέου κύματος φιλολαϊκής οικονομικής πολιτικής.

Ο πόλεμος ως σωτηρία.

Έξι βδομάδες αφότου η Θάτσερ έγραψε την επιστολή στον Χάγεκ, συνέβη κάτι που την έκανε να αναθεωρήσει και άλλαξε το πεπρωμένο της κορπορατικής σταυροφορίας: Στις 2 Απριλίου 1982 η Αργεντινή εισέβαλε στα νησιά Φόκλαντ, απομεινάρι της βρετανικής αποικιοκρατίας. Ο πόλεμος των Φόκλαντ -ή πόλεμος των Μαλβίνων, όπως τον αποκαλούν οι Αργεντινοί- έμεινε στην ιστορία ως μια σκληρή αλλά ήσσονος σημασίας σύρραξη. Τα Φόκλαντ, που βρίσκονται στα ανοιχτά των ακτών της Αργεντινής, δεν είχαν πλέον στρατηγική αξία. Το σύμπλεγμα των νήσων απείχε χιλιάδες χιλιόμετρα από τη Βρετανία, ενώ το κόστος της προστασίας και της διατήρησης τους ως αποικίας ήταν μεγάλο. Αλλά και για την Αργεντινή είχαν ελάχιστη χρησιμότητα, παρόλο που η ύπαρξη ενός βρετανικού προκεχωρημένου φυλακίου στα ύδατά της συνιστούσε προσβολή για την εθνική υπερηφάνεια. Ο διάσημος Αργεντινός συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες έχει περιγράψει δηκτικά τη διαμάχη για τα νησιά ως «καβγά ανάμεσα σε δύο φαλακρούς για μια χτένα».

About Φραπεδόμαγκας

Λατρεύω τον καναπέ. Δε μπορώ να ζω χωρίς αυτόν! Πάντα συντροφιά με τον φραπέ. Είναι το όπλο μου για να αλλάξω την σάπια κοινωνία.
This entry was posted in ΠΟΛΙΤΙΚΗ and tagged . Bookmark the permalink.

1 Responses to Σωτηρία με τη βοήθεια ενός πολέμου!

  1. Ο/Η Φραπεδόμαγκας λέει:

    εκπληκτική ανάρτηση από το αριστούργημα της Naomi Klein. Ο άνθρωπος χρησιμοποιείται ως αντικείμενο για την επίτευξη πολιτικών, κομματικών στόχων! Τι σχέση έχει αυτή η τακτική της «Ελεύθερης» οικονομίας ή αλλιώς, της Οικονομίας της Αγοράς με το Πρωταγορικό «Παν μέτρον Άνθρωπος»; Ποια σχέση έχει;

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε